"bugün 23 nisan, neşe doluyor insan" diye bağırmak geliyor içimden. acaip mutluyum. bugün ligin son günüymüş, o kadar muhabbeti geçti haftaiçinde ama unutmuşum. ee bursalı olunca tüm fener düşmanlarının ahbabı oluyorsun bi yerde :)
dışarı hava almak için çıktığımda farkettim kalabalığı. beşiktaş maçı izlenen bir yere girdim, kalabalık içinde aynı coşkuyu hissetmek için. farkettimki beşiktaşlılar dahil herkes bursa'yı destekliyor. bir yandan da arada kanal değişip fener maçına geçiyorlar. trabzon golü atınca oradaki sevinci görmeliydiniz. herkes tanıyan tanımayan birbirine sarıldı :)
maç sonundaki mutluluk ayrı bi güzeldi, görülmeye değerdi. heyyt be. memleketimin takımı şampiyon oldu üstelik. evi aradım hemen, kardeşlerim babamlar falan dışarı çıkmışlar kutlamalar için. annem bi tek evdeymiş. sonra babamı aradım, gürültüden konuşamadık. tek farkettiğim erkek kardeşimin bağırmaktan sesleri kısılmış. en son galatasaray uefa kupasını aldığında sesi kısılmıştı. tabii o zaman benimki de kısılmıştı :)
futbol deyip geçmemek lazım aslında. bir insanın moralini doruklara çıkarabiliyor bu eğlence ya da alt üst edebiliyor. mesela şu son haftalarda havalarından geçilmeyen fenerbahçeli arkadaşları düşünüyorum. şuan ne haldeler acaba. yarın mesaide ne hale gelecekler :)
bak yine içimden söylemek geldi. "bugün 23 nisan, neşe doluyor insan".
bu arada trabzonspor'a teşekkür etmek lazım. türkiye'deki fenerbahçe dışındaki tüm takımların taraftarlarını sevindirdikleri için.
dışarı hava almak için çıktığımda farkettim kalabalığı. beşiktaş maçı izlenen bir yere girdim, kalabalık içinde aynı coşkuyu hissetmek için. farkettimki beşiktaşlılar dahil herkes bursa'yı destekliyor. bir yandan da arada kanal değişip fener maçına geçiyorlar. trabzon golü atınca oradaki sevinci görmeliydiniz. herkes tanıyan tanımayan birbirine sarıldı :)
maç sonundaki mutluluk ayrı bi güzeldi, görülmeye değerdi. heyyt be. memleketimin takımı şampiyon oldu üstelik. evi aradım hemen, kardeşlerim babamlar falan dışarı çıkmışlar kutlamalar için. annem bi tek evdeymiş. sonra babamı aradım, gürültüden konuşamadık. tek farkettiğim erkek kardeşimin bağırmaktan sesleri kısılmış. en son galatasaray uefa kupasını aldığında sesi kısılmıştı. tabii o zaman benimki de kısılmıştı :)
futbol deyip geçmemek lazım aslında. bir insanın moralini doruklara çıkarabiliyor bu eğlence ya da alt üst edebiliyor. mesela şu son haftalarda havalarından geçilmeyen fenerbahçeli arkadaşları düşünüyorum. şuan ne haldeler acaba. yarın mesaide ne hale gelecekler :)
bak yine içimden söylemek geldi. "bugün 23 nisan, neşe doluyor insan".
bu arada trabzonspor'a teşekkür etmek lazım. türkiye'deki fenerbahçe dışındaki tüm takımların taraftarlarını sevindirdikleri için.
hele bizim cadde nasıldı bugün ama??
YanıtlaSilkornolar,bağıranlar,bayraklar
ama sonuç:fossss
ay bende çok sevindim bu sonuca.
en büyük bjk :)))
akşam bende kendi kendime sevinçten delirdim. Memlekete telefonla bağlanıp o coşkuya ortak oldum. Şampiyon Bursaaaaaaaa. :))
YanıtlaSilçilek