avuçlarımda hala sıcaklığın

bugünü kendime ayırmıştım. çoktandır ertelediğim bi işim vardı, daha doğrusu bi çalışma. onun tamamlamak için kalktım erkenden oturdum bilgisayarın başına. parmaklarım ağrıyana kadar yazdım bişeyler, bi yandan da internetten araştırma yapmam gerekiyordu. şans bu ya; ikide bir gidip geldi internet. sinir oldum.

4 gibi sonra spor arkadaşım aradı. evde biraz işim olduğunu söyledim "ok sonra görüşürüz" dedi önce ama tam kapatırken "ben gelsem rahatsız olur musun?" dedi :) "yok be, ne rahatsız olacağım, gel sen" dedim. yarım saat sonra kapı çaldı elinde bi kutu börekle geldi. sarıldık yine sıkıca aylardır görüşmemiş gibi :)

salonda çalışıyordum o da gelip yanıma çöktü. ona yaptığım çalışmayı anlattım, acaip ilgisini çekti. hatta faydalı bi iki şey söyledi. ben dokümanı düzenlerken o biraz tv izledi, sonra bilgisayarıma odaklandı. yazım hatalarımda falan uyardı "iki boşluk oldu" gibisinden :) en sinir olduğum şeydir aslında ama onun bunu yapması hoşuma bile gitti. bi ara başını omzuma koydu. ben de başımı başına dayadım. o heyecanla gözüm karardı diyebilirim. öyle kaldık biraz, sonra çay koyayım bahanesiyle kalktı gözgöze gelmeden. çay olana kadar da içeri gelmedi. getirdiği börekleri dilimledi çayla birlikte getirdi mutfaktan. ben elimdeki işi bırakabildim sonunda. tam sohbet ediyor çayımızı içiyorduk ki; bi telefon geldi. kalktı diğer odaya geçti. biraz yüksek sesle birine konuştu bi 5 dakika kadar. içeri geldiğinde kaşları çatılmıştı. bişi demedim ama sonra dayanamayıp "kötü bişey mi oldu" diye sordum ne tepki vereceğini bilmeden. sustu bişi demedi. anlatmadı ama kız arkadaşıyla ilgili bi telefon olduğunu anladım. uzun bi ilişki dışarıdan kolay gibi görünen bi şekilde bitmişti. bikaç kez dertleşince işin iç yüzünü anlatmıştı bana. yani dışarıdan göründüğü kadar rahat olmadığını biliyorum. o hep gülümseyen adamı öyle gergin ve üzgün görünce bişeyler yapmak istedim. bi elini tuttum. iki avucum arasına aldım. yüzüne baktım "hadi anlat rahatla" der gibi. o başını kaldırmadı bile, gözleri dolmuştu zaten. ben de ellerim terleyene kadar bırakmadım elini. tam konuşacak gibi oldu, telefonu çaldı yeniden. yine kalktı gitti bikaç dakika konuştu birilerine, sonra da lavaboya geçti. yüzünü yıkadı, sanırım ağlamıştı. gözleri kızarmıştı çünkü. içeri geldi "ben çıkayım" dedi. bişey diyemedim.

gitti ama onu ilk defa böyle gördüğüm için aklım onda kaldı. biraz daha zaman geçsin arayıp nasıl olduğunu sorayım diyorum. hem belki telefonda anlatır neyse sıkıntısı, rahatlar biraz.

foto=blog.nj.com