tetikte olmak

herşey çok iyi gittiğinde rahatsız olduğunuz olur mu? yani kötü bişeyler olacak diye tetikte beklediğiniz falan? ben bikaç gündür o haldeyim.

çünkü anlatılmaz bir mutluluk birikti kalbimde. beni anlayan, benim gibi düşünen, benim gibi konuşan ve susan biriyle olmanın hazzını yaşıyorum. yanındayken o mutlu kahkahaların arasında bazen bakıyorum yakışıklıya ve içimden "sen gerçek misin, bu olanlar gerçek mi, niye herşey bu kadar sorunsuz devam ediyor" gibi şeyler soruyorum. cidden sanki iyi dizayn edilmiş bi rüyadayım da heran uyanıcam gibi bi korku duruyor kalbimin ve aklımın bi tarafında. ama bu bile mutluluğumu azaltmıyor.

bu akşam mesela, o kadar güzeldi ki. yakışıklının dostlarıyla tanıştım, demin yolda gelirken de rapor aldım yakışıklıdan. baya sevmişler sanırım beni. ee haliyle mutlu oldum, yarın da birlikte bişeyler yapacağız. iyiden iyiye hayatının içinde olmak beni öylesine güvende hissettiriyor ki, adeta geçmişten dolayı taşıdığım korkularımdan arındım gibi oldu.

iş hayatımda bu ara olan pürüzleri gözüm görmüyor bile. off dediğim anlarda kapatıyorum gözümü, yüzü geliyor aklıma. sonra bi sırıtıyorum istemdışı, gözümü açtığımda sinirim stresim geçmiş oluyor. bi tek aramızda beni geren şey, hislerimi ifade edememek. çok fazla sevgi sözcüğü kullanmayı nedense sevmiyorum. sanki bakışlar, dokunuşlar yetiyor gibi geliyor. ama yetmediği yerde, yada içimdekileri taşıyamayacağım anlarda birşeyler söylüyorum. o gülümseyip, susuyor. bazen o söylüyor benzer durumlarda, ben susuyorum. öyle şeyler işte.

not= bi önceki yazıda yanlış anlaşıldım sanırım, ben adamın yorumuna kızıp artık yazmıycam dememiştim sadece daha az yazacağım dedim. zaten şu bikaç gün gösterdi ki, artık istesemde pek yalnız kalamıyorum. uzak olunca da telefon girmeye başladı devreye. yani yazı yazmayı vaktim kalmıyor desem yalan olmaz. yine de o adama ve diğer saçma yorumların sahibine inat ben biraz daha ahlaksızlık yapsam ve yazsam fena olmaz gibi :)

foto= flickr, christine carreira