yerime itiraf

dün acaip bi geceydi. bi önceki geceyi dondurma, mısır, iki film ile sabahlatınca 2 gibi uyandık :) onun işleri vardı duş alıp çıktı. ben de biraz temizlik ütü falan yaptım.

akşam aradı tekrar. "nasılsın iyi misin" diye sordu, sonra da yanındaki arkadaşının selamını iletti. dostlarından biri. kızı tanıyorum, bikaç kez karşılaşmıştık hatta muhabbetimiz de fena değildi. kapattı sonra. 1,5 saat kadar sonra evden bi daha aradı. "bişey söyleyeceğim ama bana kızma ne olur" dedi. ben direkt kızdım, bu ara biraz asabiyim ya :) gergin gergin "tamam söyle" dedim. "şeyyy" diye uzattı, korku filmi gibi, bekliyorum. anlatmaya başladı sonra.

üç buçuk sene kadar önce türkiye tatilinde sarhoş ve çok mutsuz olduğu bi anda, biseksüel olduğundan bahsetmiş bu kıza. okuldan en yakın arkadaşlarından biri zaten. o günden sonra da bizimkinin hayatında bi kız olunca bi daha bu bahis açılmamış. bu bayan arkadaşı da sormamış özel durumunu. dün öğleden sonra çıkışta işlerini bitirip onla buluşmuşlar. kızın sıkıntıları varmış, dertleşmek istemiş ama konu konuyu açmış. bizimkinin ayrıldığı kızdan sonra oluşan yalnızlığına konu gelince, arkadaşı geçmişi sormuş birdenbire. tedavi falan olup olmadığını. bizimki utanmış epey bunca zaman sonra bu konular açılınca. kız da üstelememiş. tam kalkacaklarken, kıza bizi itiraf etmek istemiş birden. hep böyle son dakika yapar işlerini, bana da öyle yapıyo zaten. "neden böyle bişey istedin" diye sorduğum da "bilmem, mutluluğumu paylaşmak istemiştim sadece" dedi. kıza bi erkekle ilişkisi olduğunu söyleyince, kız hemmmen beni sormuş. sonuçta pat diye hayatında görünüveren biri bi tek benim. o kişinin benim olduğumu da itiraf etmiş. ben tabii bunları ondan dinlerken kaşlarım yüzüm şekilden şekile giriyor durumda.

ben mahremiyetime ve onun da mahremiyetine bu kadar önem verirken onun beni ben istemeden birine afişe etmesi demek bu. gerginliğim daha da arttı. yakışıklıyla ilk tanıştığımız zamanlar kendimizi anlatırken söylemişti yıllar önce birine yarım ağızla durumunu itiraf ettiğini ama o kişinin bunu unutmuş bile olabileceğini yada sarhoş olduğundan önemsememiş olabileceğini. meğer o kişi bu kızmış. bilsem o olduğunu buluştuğumuz anlarda hiç öyle samimi ve rahat olmazdım yanında.

tamam medeni insanlarız da ne bileyim, en sevdiklerinden bile sakladığın birşeyin 3. kişiler tarafından bilinmesi garip bişey.

kızdım biraz, kızdığımı da belirttim ona. "müsaitsen geleyim mi? yüzyüze konuşuruz" dedi. "hayır" dedim sert bi şekilde. sonrada kafam dağılsın diye "sleepless in seattle"ı izledim bilmem kaçıncı defa. filmin sonunda mesaj yazdım telefondan. sadece "geçti" yazdım. o da uyanıkmış, hemen "seni seviyorum" yazdı.

hem kızgınım, hem mutluyum paylaşmak isteyecek kadar beni sevdiğine. garip bişey. ama kızla bi daha karşılaşırsak diye de acaip utanıyorum ve korkuyorum. off, bak stres oldum yine. brrrrr.....