kuruntu

insanları sınamayı sevmiyorum. çok meraklı olmayı da. ama bi merak gerçekten beni esir almışsa bunu da atamıyorsam sonuca ulaşmakta her yolu kendime mübah görebiliyorum sanırım. bi önceki yazıda bahsettiğim arkadaşımla idim bu akşam. aslında bahsettiğim kişilerden biri ama söyleyip de iyice aşk-ı memnu dizisine benziyomuş gibi göstermekten çekindiğim için söylemiyorum şimdilik. bazı şeyler netleşince paylaşırım tabi.

akşam birlikte idik. 2 saat kadar kalabalık bi ortamda bulunduk. o günkü ilgisi ve bakışları yoktu bu sefer. zaten canı bişeye sıkkındı sanırım. üsteledim ama anlatmadı bişey. hatta ısrarcı oldum sanırım, umarım kırmamışımdır.

bu arada onun hakkındaki şüphem bitmedi henüz. aslında şüpheyi içimde çoğaltan şey hayatımın tam içinde bulunan değerli ve hoş bi insanın bana karşı bişeyler hissediyor olması ihtimali. yoksa gaymiş, biseksüelmiş çok da umurumda değil. hergün onlarca bu hislere sahip insanla çalışıyoruzdur da haberimiz yoktur. olmasın da zaten. ama bu adam dediğim gibi hayatımın ortasında. kendime itiraf etmekte zorlansam da sanırım onun bana bişiler hissetmesi ihtimali hoşuma gitti, sanki içimde bi umut da var gibi. tabii izmirli ile herşeyi daha net konuşmaya paylaşmaya başlıyorken böyle bişi olması ne kadar iyi olur bi fikrim yok. zaten henüz ortada bi fol yumurtada yok. dediğim gibi belki de koca bi kuruntu benimkisi.

foto= 1x.com, cling