geçmişle yüzyüze

hayat sürprizlerle dolu.

akşam iş çıkışı bi arkadaşımın ısrarı ile bi alışveriş merkezine hediyelik eşya bakmaya gittik. açıkcası ben de yılbaşı için hoş bişeyler bulabilirim belki dedim heveslendim. alışveriş olaylarında çok istekli ve odak olamasam da dolandık biraz birlikte. bişeyler yemek için oturunca kimi gördüm dersiniz. mühendis kızı.

yanında tipi düzgün takım elbiseli biri vardı. önce görmezden geliim, rahatsız olmasın dedim ama sonra merakıma yenilip yaklaşıp selam verdim. şaşırdı hatta sanki biraz sevindi beni gördüğüne sanki. yanındaki çocuk işyerinden arkadaşıymış. beni de ona "arkadaşım" diye tanıştırdı :) böyle demesine şaşırmadım değil. çocuk beni genç mi buldu ne, kıza "okuldan mı tanışıyorsunuz" diye sordu ayaküstü. "yok" dedi ve daha detay vermedi kız da. o an kızın tepkisinden eli ayağına dolanmış halinden aralarında bişey olduğunu anladım. arkadaşıma da daha bekletip ayıp olmasın diye ailesine selam iletmesini söyleyip uzaklaştım yanlarından. sonra da zaten çok durmayıp kalkıp gittiler.

arkadaşım kim bu kız diye sorunca anlattım durumu kısaca. canımın sıkıldığını düşünüp konuyu düşündü. aslında normalde can sıkıcı bi durum ama nedense canım pek sıkılmadı bile. yani herkes kaderini yaşıyor bişekilde. o yüzden kırgın falan değilim. anladığım kadarıyla o da öyle çocukca tepkiler içinde değil bana karşı.

ilginç bi akşamdı. geçmişle yüzyüze gelmek ve gülümseyerek yoluna devam etmekle geçen bi akşamdı.

foto: "ghosts of girlfriends past"  filminden