yerine oturan taşlar

dün akşam yakışıklı ile birlikteydik. biraz geçmişten biraz gelecekten konuştuk. o anlattıkça bu konulardaki ona karşı güvenim giderek arttı. bi kere homoseksüel hislerinin içinde boğulmamış ve bu hislerini bana göre içinde daha iyi dengelemiş biri. tabii o da bu noktaya gelene kadar uzun ve bunaltan süreçlerden geçmiş herkes gibi. ama şuan oldukça sağlıklı düşünebiliyor ve kendiyle ilgili taşlar yerine oturmuş kafasında. yani kısacası beni de sıkıntılı olduğum anlarda dengeleyecebilecek birine yakın olduğum için şanslıyım.

ciddi konuları konuşunca dertleşen iki dosta dönüştük tüm akşam. başka bişey olmadı zaten :) benim bi ara o başka şeyleri düşünür gibi oldum ama konuyu dağıtmak istemedim. hoş o öyle telaşla bişeyler anlatırken benim dağıldığım oluyor ama belli etmemeye çalışıyorum. yine de güzel şey sesini duymak, yanında oturmak, aralarda dokunmak, eve gelince ve giderken uzun uzun sıkı sıkı sarılmak ve omzuna küçük bi öpücük kondurmak.

bu arada biraz önce aradı yarın öğle için beni yemeğe davet etti. ama yalnız olmayacağız, "kardeşim gibi" dediği bi dostunu da davet etti. özellikle onla tanışmamı istiyor. dediğine göre kişilik olarak çok benziyormuşuz. benim dışımda en sık görüştüğü arkadaşı o zaten. bahsi geçip duruyor da arada, açıkçası ben de merak ediyordum çocuğu. tanışcaz bakalım artık :)

foto=faqs.org, shutterstock