yeni yıla girerken

acaip bi yoğunluk bastırdı yeni yıl öncesi. ne kadar ertelenmiş iş varsa bende patladı. o yoğunluk arasında yakışıklıyla sözleşip spora gittik salı günü. güzeldi herşey, hatta yılbaşı için tekrar konuşma fırsatı bulduk ve bizimkilere katılmaya ikna eder gibi oldum. onun arkadaşları tam organize olamamışlar anladığım kadarıyla.birkaçının başka planı mı çıkmış ne, canıma minnet.

ama dün aradı saat akşama doğru 4 gibi. hastanedeydi. babası hipertansiyon hastası normalde. adamın tansiyon fırlamış öğleden ama iner diye beklemiş annesi. inmemiş tansiyon üstelik adamın göğsüm sıkışıyor, nefes alamıyorum deyince hastaneye koşturmuşlar. meğer adam ufak kalp krizi geçiriyormuş. ben de duyunca koştum, gittim hemen. yakışıklı telaşlıydı, üzgündü. o hep gülümseyen adamdan eser yoktu. sarıldım, gözleri dolmuştu zaten. bıraktı kendini, ağladı. o an acısını kalbinden alıp kalbime koymak istedim ama yapamadım. biraz bekledik bikaç arkadaşı daha geldi tanıştık onlarla da. sonra da babasını eve yolladılar. 

bugün sabahtan da arayıp sordum, gayet iyiymiş babası. ama yılbaşı olayını soramadım. ayıp olur zaten böyle bir heyecanın ardından yılbaşında yanımda olmasını istemek. ailesi özellikle babasının daha çok ihtiyacı var ona şuanda. yine de gelmek istediğini söylesin diye istemiyor da değilim.

bunlar dışında herşey iyi gidiyor. yarın zaten güzel geçecek eminim. umarım herkes için harika başlar yeni yıl.

şimdiden herkese iyi, güzel, sağlık dolu bir yıl diliyorum.