bunu sizle paylaşmak ne kadar doğru bilmiyorum. ama sen delisin diye düşünsenizde paylaşacağım.
dün ahmet aradı beni. numarasını silmiştim ama ezberimde kalmış demek hemen tanıdım numarayı. o an neler hissettiğimi anlatmam mümkün değil. toplantıdaydım zaten. o an sanki 50 tane farklı şey birbirine karıştı içimde. aceleyle dışarı çıktım, açtım telefonu. selamlaştık, sustum. özür dileyerek başladı sözlerine. yaptıklarının yanlış olduğunu geç farkettiğini, arkadaş kalmak istediğini söyledi. ben zaten ne söylediğine çok dikkat edemiyordum o anda. gözlerim dolmuştu daha telefon numarasını gördüğüm anda. böyle hani nefes alamayacak duruma gelirsinizya, böyle başınıza poşet geçirilmiş gibi daralanırsınızya, işte öyle olmuştum. sonra sustu bişey demem için ama bişey diyemedim. yani dilim yapıştı sanki damağıma. konuşamadım. sonra o devam etti yine. bikaç dakika kadar sürdü bu işkence. tekrar görüşmek dost olmak isteğini yeniledi. o an cesaret bulup içimden gelen tek şeyi söyledim ona. "şuanda tek isteğim mutlu olmak" dedim. "yani??" imalı şekilde sordu. "yani, beni rahat bırak. artık dayanamıyorum böyle şeylere, kaldıramıyorum" dedim. sanırım biraz ağır oldu bu laflarım. sadece "tamam" dedi kapattı. o dağılmış halimle işime döndüm ama tüm toplantı boyunca ona söylediğim ağır cümleden dolayı pişmanlık hissettim. gerçi onun bana verdiği acının yanında bu hafif kalır. ama öc almak için söylememiştim. o an dilime öyle geldi. hem hayatımın çok güzel anlarınıda yanında yaşadım. bu yüzden ona çok borçluyum. ama şimdi yapacak bişey yok. iki gün oldu, bi daha aramadı. sanırım bi dahada aramaz. aramasında zaten. sesini duyunca bile gözlerim doluyosa, hayata bi daha girip bi çıktığında beni ne hale getirir artık düşünmek istemiyorum.
foto=flickr,erdalito
dün ahmet aradı beni. numarasını silmiştim ama ezberimde kalmış demek hemen tanıdım numarayı. o an neler hissettiğimi anlatmam mümkün değil. toplantıdaydım zaten. o an sanki 50 tane farklı şey birbirine karıştı içimde. aceleyle dışarı çıktım, açtım telefonu. selamlaştık, sustum. özür dileyerek başladı sözlerine. yaptıklarının yanlış olduğunu geç farkettiğini, arkadaş kalmak istediğini söyledi. ben zaten ne söylediğine çok dikkat edemiyordum o anda. gözlerim dolmuştu daha telefon numarasını gördüğüm anda. böyle hani nefes alamayacak duruma gelirsinizya, böyle başınıza poşet geçirilmiş gibi daralanırsınızya, işte öyle olmuştum. sonra sustu bişey demem için ama bişey diyemedim. yani dilim yapıştı sanki damağıma. konuşamadım. sonra o devam etti yine. bikaç dakika kadar sürdü bu işkence. tekrar görüşmek dost olmak isteğini yeniledi. o an cesaret bulup içimden gelen tek şeyi söyledim ona. "şuanda tek isteğim mutlu olmak" dedim. "yani??" imalı şekilde sordu. "yani, beni rahat bırak. artık dayanamıyorum böyle şeylere, kaldıramıyorum" dedim. sanırım biraz ağır oldu bu laflarım. sadece "tamam" dedi kapattı. o dağılmış halimle işime döndüm ama tüm toplantı boyunca ona söylediğim ağır cümleden dolayı pişmanlık hissettim. gerçi onun bana verdiği acının yanında bu hafif kalır. ama öc almak için söylememiştim. o an dilime öyle geldi. hem hayatımın çok güzel anlarınıda yanında yaşadım. bu yüzden ona çok borçluyum. ama şimdi yapacak bişey yok. iki gün oldu, bi daha aramadı. sanırım bi dahada aramaz. aramasında zaten. sesini duyunca bile gözlerim doluyosa, hayata bi daha girip bi çıktığında beni ne hale getirir artık düşünmek istemiyorum.
foto=flickr,erdalito
Blogunu genç bir anne sayesinde keşfettim bir süredir okuyorum. Sanırım tek doğru aşkın cinsiyeti olmadığı. Hayatınla ilgili en doğru kararı sen verirsin, en iyisini sen bilirsin ama bence doğru bir karar vermişsin bu kadar yoğun duygular yaşadığın biri ile arkadaş kalman sana acı verecektir. Bu benim şahsi fikrim tabii. Umarım hayatına yeni birileri girer, ve sana yaşadığın bu acıları unutturur ve sende mutlu olursun. Gerçi mutlu olmak için illa birilerin olması gerekmez ama olsa da fena olmaz değil mi? :)
YanıtlaSilSevgiler :)
Çok sinirlendim şu anda ne hakkı var sen tam dizi programı falan yapıp kendini toparlamışken hayatının içine etmeye? Sen onun için kalktın ankaraya gittin. O anda söylenicek laf şuydu: geçti borun pazarı sür eşeği niğdeye. Canım sen de fazla ağzının payını verememişsin bana yönlendir onu ben gerekli konuşmayı yaparım =))
YanıtlaSilKlasik bir benzetme ama bazı şeyler doğru olduğu için klasikleşmişlerdir zaten.''Kangrenli organ kesip atılır ki canlı hayatına devam edebilsin'' Sancılı olacak ama hayatına devam etmek için kesip atmak ve acı çekmek zorundasın.
YanıtlaSilBen doktorum ben doğru olanı söylerim :))
ooo tatlim, gercekten en iyi olani yaptin. bunu bende cok yapmak istiyorum, yapamadigim icin hergun agliyorum hergun uzuluyorum. bak gaza geldim simdi =)
YanıtlaSilama uzulme tatlim, hersey guzel olacak...
senin hala sopalık olduğunu düşünüyorum :).
YanıtlaSilbirtek dileğim var mutlu ol yeter:))
YanıtlaSilcnm ya.sakın pısman olma soledıklernden dolayı.belkı doru belkı yanlıs seler soledın ama artk soledn we pısmn olmk senı daha fazla uzmekten baska bı ıse yaramıcak.hem arkds kalmak doru bı fıkır dııl gbıme gelıo.sn bu denlı sewerken emınım o da sılıp atamadı herseyı,nası arkds olunucak kı yada snekadar arkds olunucaktı kı! hep bı kontrolluluk hep bı ıcınde kalması bısılern.ınan bu daha acı werrdı.guzel bı ılıskıydı,ck da mutlu oldun,ama her ılıskı gbı bunnda bı omru wardı we bttı.tabıkı uzuluceksın ama hcbı acı sonsuza dek surmez(tum bnları snnde bıldıgnı bılıorum ama yınede solemk geldı ıcımden) zamanla gecıcek we tum bnlr bırer anı kalıcak hafızanda.uzulmeee:(
YanıtlaSilHepsi geçecek nasıl olsa bii, pişmanlıkları da hissetmek gerek, mutlulukları da..
YanıtlaSilseninde ahmetle son konuşmanda istediğin bu değilmiydi?en azından dost kalabilmek!o gün o istemedi,şimdide sen! bu bir rövanş değilki!sadece zamanlama...
YanıtlaSilahmete kızanları anlamıyorum;!o seni terketmedi aslında!!!;seçtiği hayatı terketti!!!arada çok büyük bir uçurum var,sen sevdiğin birinden ayrıldığın için mutsuzsun,ama o hayatını tamamen değiştirmeye çalışıyor,içinde yaşadığı çatışmaları,bunalımları düşünemiyorum bile..ve bu özel durumu paylaşacak kimsesinin olmaması;ne acı çekiyordur,bu aşamayı atlatmada yardımını istedi bence; senin ilk teklifine dayanarak,sende hayır dedin..
sakın yanlış anlama;seni yargılamıyorum reddettin diye,ahmetin tarafından bakıyorum sadece...ve onun için daha çok üzülüyorum...
Allah yardımcısı olsun...
valla bence çok derin düşünme ve arkanı dön. bazı kimselerin olmaması olmasından daha iyi geliyor. bence bu da o durumlardan. en azından bir süreliğine, hazmedinceye kadar.
YanıtlaSilhepinizin haklı olduğu şeyler var. benim açımdanda onun açısındanda zor bi durum. verdiğim tepki benim uslubum değil. yani olmuş bişeyi değiştiremem artık. neyse zamana bıraktım bazı şeyleri.
YanıtlaSilyorumlar için teşekkür ederim hepinize.