bugün bi mail aldım. gece yazılmış ama ancak eve gelince okuyabildim. uzun bi mail. hergün önüme gelen 5-10 sayfalık cansıkıcı raporlar kadar uzun. ahmet'in bana yazdığı mektuptan sonra cesaret alıp yazdığını söyleyerek başlıyor bu mail. blogumu okuyanlardan biriymiş. yani benim hikayemi azçok biliyor. ama kendi hikayesini anlatmış mailde. isim ve yer belirtmeden yazmış zaten. yıllardır sakladığı, paylaşmadığı hikayesini benle paylaşmak istemiş. neden böyle bi ihtiyaç hissetti bilmiyorum ama yazdıklarını soluksuz okudum. yani ancak filmlerde olabilecek tesadüflerle dolu bi hayat yaşamış. onun yaşadıklarını okuduktan sonra yaşadığım iyi şeylerin ve çektiğim acıların aslında onunkiler yanında hiç olduğunu anladım. ona mailden cevap yazmak yerine burdan teşekkür etmek istedim.
madem beni burdan tanıdı, güvendi, anılarını paylaştı. öyleyse herkesin önünde teşekkür etmemi ve yaşadıklarına hayranlığımı sunmamıda mazur görür sanırım. sanırım henüz benim yaşlarımda olmasına rağmen bunca sevgiyi hayatına sıkıştırmış, temiz bir hayatın sahibi ancak herkesin önünde takdir edilir.
teşekkürler isimsiz kahraman. çok teşekkürler..........
foto= subhub.com
madem beni burdan tanıdı, güvendi, anılarını paylaştı. öyleyse herkesin önünde teşekkür etmemi ve yaşadıklarına hayranlığımı sunmamıda mazur görür sanırım. sanırım henüz benim yaşlarımda olmasına rağmen bunca sevgiyi hayatına sıkıştırmış, temiz bir hayatın sahibi ancak herkesin önünde takdir edilir.
teşekkürler isimsiz kahraman. çok teşekkürler..........
foto= subhub.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder