annemin çelişkisi

akşam kuzenlerde yemeğe davetliydik. işten gelip hiç beklemeden annemi alıp gittik. enişte bey biraz rahatsız gibiydi. çocukları da her zamanki gibi kudurup durdu. kimi çocuk olur ya hemen herkese kanı kaynar, öyle bişi bu. hatta bi ara bacağıma dolanmıştı :) annem ince kadın, gündüzden dışarı çıkıp güzel bir hediye almıştı zaten. gerçi kuzenin böyle şeyleri önemsemediğini bilirim ama kocasına karşı elimiz dolu gitmemiz gururunu okşamıştır.

dürüst olmak gerekirse yemekler öyle aman aman değildi. belki de bikaç gündür annemin şahane yemeklerine alıştığımdan dolayı böyle düşündüm bilmiyorum. ama uğraşmış zahmet etmiş yinede.

çay içerken bizim enişte bi ara işyerine uğramamı istedi. yeni bi kız varmış, "bi gör çok temiz düzgün temiz biri" dedi. ben "gerek yok böyle tanışmalı işlere enişte" dedim. o sırada annem olaya atlayıp "onun var, ben biliyorum" falan dedi. "anne yok" diyorum ama yüzünü görseniz, böyle muzır bi çocuk gibi dudağını büzüyor. bu sırada da kuzen annemle benim halime bakıp kıs kıs gülüyor. o an annemin hayatımda olacak kişiyi kıskandığını tam olarak hissettim. yani kadın hem ev bark sahibi olmamızı istiyor, hem de ondan uzaklaşmamızı istemiyor. garip bi durum :)

neyseki bu muhabbetler uzamadan geç olmadan kalkıp geldik. demin şems'in verdiği yeni linkteki kitabı sonunda indirdim. hatta hızlıca okumaya başladım. birkaç cümle beni çok etkiledi. ara verdim, düşünme molası. şuanda da okumaya devam etmek için biraz kafamın boşalmasını bekliyorum.

foto=guardian.co.uk