oyun saati

bugün benim günümdü. sabahtan akşama kadar kendimle kalmak istedimm. telefonumu kapadım sabahtan. kıyamet kopsa bile bilmek istemedim. sanki evde biri varmış gibi özenle bi kahvaltı hazırladım kendime. sakin sakin yedim. kaç zamandır planlayıpta yapamadığım bir oyunu oynadım kendimle. mutfak dahil evin içinde her odaya bir a4 kağıt koydum. salona iki tane. cebimede bi kurşun kalem yerleştirdim. kağıtların üçte ikisinin olduğu yere bir çizgi çektim. üst kısmın başlığına "geçmiş" yazdım, alt kısmın başlığına "gelecek". tabi kağıtların başınada bırakıldıkları odanın ismini yazdım.

niyetim o gün boyunca aklıma gelen kişi, anı, hayal yada pişmanlığı not etmekti. bunu yaparkende doğal ortamımda olmak. temizlik yaparken salondaki kağıtlardan biri doldu. aklıma geleni yazıyordum. mutfağı toparlarken nedense hep hayallerim ideallerim geldi aklıma. yatak odamdaki kağıdın tamamı geçmişle ilgiliydi. bu şekilde geçti gün. bi ara kitap okudum, müzik dinledim eşlik ettim, film izledim, dayanamayıp internete girdim. tüm bunları yaparken aklıma gelen benimle ilgili herşeyi not ettim. saat tam 20de oyunu sonlandırdım. kağıtları topladım. tek tek okudum hepsini. beyin fırtınası gibiydi resmen. içimdekileri dökmüştüm. sonra kağıtları geçmiş ve gelecek diye ayırdığım çizgiden kestim. geçmişle ilgili yazdıklarımı karışık sırada tekrar okudum. pişmanlıklar vardı, çeşitli isimler vardı, dostlarım-sevdiğim kişiler-hoşlandığım kişiler-hoşlanmadıklarım, bazı unutulmaz anlar vardı, sevdiğim markaları bile yazmışım. "vay be" dedim hepsini okuduktan sonra. aslında ne dolu yaşamışım ben böyle. sonra "gelecek" yazan parçaları aldım karışık sırada okudum. okurkende yazdıklarımın rastlantı olamayacak kadar ilginç bişekilde ardarda gelmesine şaşırdım. adeta bi kurgu gibiydi not ettiğim şeyler. o andan yıllar sonrasına kadar yaymıştım gelecekle ilgili aklımda olanları. mesela bu akşam ne yiyeceğim, yarın ne giymek istediğim, aramam gereken kişiler listesi, aşık olmak, sevişmek, evlenmek ve baba olmak, kendi şirketimi kurmak, bir mesleki bir de roman iki kitap yazmak, dünya turuna çıkmak sadece yazdıklarımın bikaçıydı. gülümsedim çoğuna. ama ne kadar realist olduğumuda farkettim. çünkü hiç imkansız bişey yazmamıştım.

geçmiş ve gelecek bölümündeki bazı şeylerin üstünü çizdim, bazılarının başına yıldızlar koydum. önceliğine göre bir iki yada üç yıldız şeklinde. sonrada kağıtları yatağımın yanındaki komidinin üzerine bıraktım. bazı akşamlar uyumadan bir gözatmayı düşünüyorum. nelerin üstünü yada altını çizeceğimi görmek için.

foto=flickr, stijn.