güne gülerek başlamak

millet iyice kafayı yedi. herkesin bi derdi var anladıkta sabahın 8inde caddede harmandalı'da oynanmazki canım. yok yok şaka değil cidden oldu bu olay. sabah evden çıktım işe geçiim diye bi baktım tam evin karşısında kaldırımdan yola çıkmış biri anıra anıra şarkı söyleyip oynuyor. biraz dikkatli bakınca farkettim zihinsel özürlü bi adamdı. yani üzücü idi görüntüsü ama ne yalan söyliim kendimi tutamadım epey güldüm. ta işe gidene kadar güldüm hemde. pazartesi gününe böyle gülerek başlamakta iyi oluyomuş. gün boyu yüzümden gülümseme eksik olmadı. gün de çabuk geçti zaten. eve geldim, dün aklımdan geçen yemeği yaptım bugün. yeşil fasülye ve pilav. yanınada salata. sonra masama geçtim, bi makale çalışmam vardı geçen başladığım onu yaptım biraz. sonra msn'de gizemli adama denk geldim. evvel gün onun hakkında yazdıklarımı okumuş, yorumlarıda :) ne yalan söyliim, utandım. hahaha insanın bu blogu bilen gerçek hayattada tanıdığı biri hakkında yazması garip bi durum. kısıtlayıcı aslında. aylardır aklına geleni rahatça yazan biri için özellikle.

foto=flickr, marcio ruiz