24 Kasım 2009 Salı

iş başa düştü

garibim hala. böyle robot gibi. işe git gel. gülmüyorum kaç gündür, gülemiyorum, gülümsemiyorum bile. "hayırdır, hasta görünüyorsun, yorgun görünüyorsun" diyenler oluyor. kimseye derdimi açamıyorum tabii. ne acı, sevdiğim adamlada konuşmuyoruz iki gündür.

internetten radyolar buldum. piano soloları çalan bi kanal seçtim onu dinliyorum. rahatlatıyor beni. birazdan annemi arayacağım kendimi toparlayıp, hiçbişi olmamış gibi "nasılsınız, ne yapıyosunuz?" muhabbeti edeceğim. bayram'ı kırgın geçirmek gibi bi niyetim yok. hem zaten onlardan ve ahmet'ten başka kimim varki.

ama ahmet'i arayacak cesaretim yok henüz. o da aynı şekilde sanırım. ilk adımı herzamanki gibi benim atmamı bekliyor. cidden ama cidden yoruldum alttan almalardan artık. yaşında getirdiği bişey sanırım, artık kaldıramıyorum böyle tartışmaları falan.

neyse ben ariim annemi geç olmadan. bişey lazımmıymış falan bi sorayım. iş yine başa düştü.

3 yorum:

  1. ara canım hemen anneni.
    sebep nolursa olsun annenin gönlünü kırma.herkes terkeder seni ama annen asla!!

    YanıtlaSil
  2. Anneni de ara Ahmet'i de ara canım...
    Alttan almak büyük bir erdem bence.Ama ne olur bu kadar yıpratma kendini:(

    YanıtlaSil
  3. haklısınız, olaylar toparlandı
    iyiyim
    oldukça iyiyim.

    YanıtlaSil