5 Ağustos 2011 Cuma

garip iki gün

garipti son iki gün. özellikle de dün.

sanki o basit meseleden tartışan ve luzumsuz yere uzaklaşmak zorunda kalan biz değilmişiz gibiydi aramızdaki dialog. o anı yaşarken bu durum hoşuma gitse de, sonradan düşününce biraz garip geldi. özellikle de dün. acaip sıcak, hatta çocukcaydı tavırları. sanki bişeyi örtmek yada unutturmak ister gibi. hani kötü ihtimalleri düşünmekten kaçıyorum ama bu birazı yapmacık olan davranışların geçenki tartışmamızı kapatmak için olduğuna da inanamıyorum nedense. o söyleyemediği şey herneyse, aramızdaki soğukluğun sebebi de oydu, şimdiki sıcaklığın sebebi de. o kadar zorlanıyorum ki sormamak için. biliyorum sorunca olacakları, direkt düşecek yüzü morali bozulacak ve yine benden biraz uzak kalmak isteyecek. bi daha böyle uzak kalalım gibi bişeyi duymak ve bu durumu yaşamak istemediğim için dizginliyorum kendimi.

aslında ne kadar birbirimize benziyorsak, bi o kadar da farklıyız yakışıklıyla. ben daha dengeliyim kişilik olarak. tepkilerimi çok kolay ortaya koyup, sonrasında da gizleyemem mesela. ama hayata dair biçok konuda fikrimiz de aynı. garip bişey bu da. sanki benim bikaç konuda farklı düşünen ve farklı davranan bi kopyam gibi.

neyse, çok felsefe yaptım ben yine. buldu bunuyo durumuna düştüğümün farkındayım, sahip olduğum şeyin ne kadar büyük bişey olduğunun da. 

aslında şunu söyleyebilsem içimden bi sorun kalmayacak. "herneyse onun başına gelenler, her ne olursa olsun, ben onu seviyorum ve bana söyleyemediği şeylere rağmen o da beni seviyor, dönüp dolanıp bana geliyor. bana sarılıp huzur buluyor, benim yanımda ağlıyor, sarhoş olunca bile bana bırakıyor kendini. bunun ötesinde daha ne olmalı ki, daha ne yapmalı benim ona tamamen güvenmem için, şüphe etmekten vazgeçmem için"

4 yorum:

  1. En yapamadığım şey işte benim de... Söylemek, sormak zorundayım. Yoksa içim içimi yer tutamam, vazgeçemem sonra daha da büyür o içimde. Bi'adamla pek çok kez tartışmışızdır bu sebepten. Ben de atamam içime...
    Çok seviyorum onun da beni çok sevdiğini biliyorum ama o şüphe denilen kurt insanın içini yiyip bitiriyo. O an düşündüğün tek şey acaba neydi? oluyo. Benim deneyimlerinden öğrendiğim tek şey doğru zamanda ve şekilde sormaktır. Yoksa o ?(soru işareti) hala içimi yer durur.

    YanıtlaSil
  2. hep ayni beden hep ayni elbise ama gunlere gore degisen ruh hali...
    konun ve resim arasindaki baglanti bu mu, yoksa ben yaziyo muyum ?

    YanıtlaSil
  3. adım bende saklı6 Ağustos 2011 20:36

    ayyy aklına kötü şeyler getirme lütfen.ben siz tartıştıkça ayrı kaldıkça çok üzülüyorum:(

    YanıtlaSil
  4. ars amatoria, sabır ilişkilerde en önemli gereksinimlerden biri diyebiliriz o zaman. konuşmama olayında ise neyseki sır küpü değil yakışıklı. bişekilde sorununu tarif etti de rahatladım.

    ozge, benzerlik ve farklılık ifade etmek için seçtim resmi ama senin tarifin daha güzelmiş.

    adım bende saklı, seni de mutlu edecek kadar mutluyuz. sevgiler.

    YanıtlaSil