3 Temmuz 2012 Salı

itiraf

aslında bi daha yazmam diye düşünmüştüm. bir veda yazısı bile yazmayacaktım. moralim bozuktu, çok yalnız hissediyordum, üzgündüm vesaire.

uzaklaştım biraz buralardan. uzun bir iş seyahati oldu. sanırım son 3 yıldır yaşadığım en uzun seyahatti. farklı geçti bu defa. epey bi kısmında yalnızdım. yani işyerinden birileri yoktu yanımda. haftasonları gezdim bol bol. hatta arkadaşlar bile edindim. onu ayrıca anlatırım.

dün çok farklı bir gündü, daha doğrusu akşamdı. bizim ekipten benim gibi bekar olan dostum aradı. "özledim, görüşelim" dedi. tabi böyle içten ve samimi sözler herkes gibi benim de ruhumu okşuyor. mesaiye kalacaktım, iptal ettim. hatta erkenden geldim bişeyler hazırlarım diye. geldi, hoş beş yemek derken. sohbet ettik uzun uzun. dertleştik anlatabildiğim ölçüde. muhabbetin gidişatı, yılların verdiği arkadaşlık. garip bi ortam oldu. sanki bişeyler söylememi bekler gibi bir hale girdi. "evet, camı ben kırdım" demek zorunda kalan bir çocuk gibi hissettim bi ara. sonuçta birbirimizin hayatındaki biçok şeyi biliyoruz yıllardır. ama o bişeylerin eksik kaldığının farkında. bunu da bikaç kez net ifade etmişti. 

dün akşam farklıydı bu yüzden. belki yaşadığım ayrılık, uzun süren iş seyahati falan da beni böyle bir moda soktu. "nasıl söylenir bilmiyorum" diye mırıldandım. "evet, dinliyorum" dedi. bikaç giriş cümlesi daha kurmaya çalıştım ama saçmalıyordum resmen. o an gözgöze geldik, sarılıp ağlayacak gibi oldum. o garip histen de cesaretlenerek pat diye "ben biseksüelim" dedim. gözleri irileşti önce sonra normale döndü. bakamadım zaten, tepkisini anlamak için bakıyordum gizliden. elini omzuma koydu. biraz öyle sessiz durduk. "tahmin ediyordum" dedi. böyle demesine şaşırdım biraz. soramadım sebebini hatta utandım. sustuk öyle. belki bi onbeş dakika öyle kaldık. yine o girdi lafa. "bana bu konuda güvendiğin için teşekkür ederim" dedi. zaten dolmuştum ben o ana kadar. kendimi tutamayıp sarılıp ağladım."üzülecek bir durum yok, sakin ol" dedi. sorgulamadı hiçbirşeyi, yorum da yapmadı. biraz daha durduktan sonra müsaade istedi. çıkarken "için rahat olsun, bu aramızda kalır" dedi. "biliyorum" dedim. bi daha sarıldık. sonra gitti. tabii ben uyumadım gece üçe kadar. yatakta bi o yana bi bu yana. pişmanlık değil ama hani doğru mu yaptım yanlış mı yaptım diye düşündüm.

bugün aramadık birbirimizi. muhtemelen benim rahatsız olmamdan çekindi. aslında ben hala biraz utanıyorum. hani kendinden utanır mı insan. utanabiliyormuş. yanlış bi his belki, ama bi süre böyle olacak sanki. sonrasını bilmiyorum.

bu arada istanbul'u çooook özlemişim. haftasonu da bursa yapmam lazım. annemi babamı kardeşlerimi de çok özledim. 

14 yorum:

  1. utanmanı anlıyorum...ben de ilk defa bir ay önce en yakın arkadaşlarımdan birine açıldım.ilk başta utanma ağır basıyor ama daha sonra hafifliyorsun...bu duyguyu tatmana sevindim...

    YanıtlaSil
  2. iyi ki blogu terk etmemişsin. Son yazından itibaren her gün nerdeyse 3-4 kere bakıyodum. Ne yazdı acaba, diye. Buna çok sevindim.

    Arkadaşına açılmana da sevindim.

    Hoş geldin, tekrardan.

    YanıtlaSil
  3. Hiçkimse hiçkimsenin hayatını yargılayamaz.. utanmanı gerektırecek bi durum olarak görmüyorum bu yaptıgını.. ınsanların baktıgı pencereden bazen onları aşagıya atmak istiyorum okadar.. senın iç huzurun önemli olan

    YanıtlaSil
  4. bu gidişle bütün istanbula açılacaksın sen sanırım :P

    yazmasaydın yolardım.
    valla.
    hemde daşşaklı boğa heykelinin önünde.
    kırmızı topuklu terliklerim ve kızıla boyazdığım iğrenç peruğumla.

    zaten pride'a da gelemedim. Hıncımı senden çıkarmayım!!!


    :P
    xoxo

    YanıtlaSil
  5. bu gidişle bütün istanbula açılacaksın sen sanırım :P

    yazmasaydın yolardım.
    valla.
    hemde daşşaklı boğa heykelinin önünde.
    kırmızı topuklu terliklerim ve kızıla boyazdığım iğrenç peruğumla.

    zaten pride'a da gelemedim. Hıncımı senden çıkarmayım!!!


    :P
    xoxo

    YanıtlaSil
  6. kafam karıştı.. seninde öylee.

    YanıtlaSil
  7. sessiz izleyici5 Temmuz 2012 15:53

    Hikayenin başlangıcı bişeyler anımsattı. hata üstüne hata yapmaman gerek bence. çok iyi olmasada neler yapabileceğini bilen biri olarak söylüyorum bununla da ilişkiye başlamamalısın diye umud ediyorum. bazen bazı şeylerin elimizde olmadığı anlar oluyor elbette ama sonuçta kontrolün hala sende olduğu gerçeğini değiştirmez.

    bloğunu kapatıp kapatmamak yine senin elinde sonuçta takip edilen birisin ve hayatı karmaşık olan yegane insanlardansın hoş karmaşık günce bu konuya katmıyorum bile :)

    ağlamak güzeldir ama bu erkekler arasında bazen zayıflığa bile neden olabiliyor. sakın üstüne alınma ben sadece yüzeysel konuşuyorum bu konuda. kendini anlatıp yada gösterip bunda utanıcak birşey varmış gibi ağlaman karşısındaki kişinin kafasında "yazık adama ya" gibi bir baloncuk oluşturur. hatırladığım kadarıyla kontrollü birisin çünkü.

    uzun bir yorum oldu kusura bakma...

    YanıtlaSil
  8. Sen utanılacak bir şey yapmadın ki. Müsterih ol:)

    Bi dostundan bahsetmiştin; hani sarhoş olup dondurma diye tutturduğun, ertesi akşam elinde dondurma  kapına gelen. O mu bu arkadaşın?

    YanıtlaSil
  9. insan, hafiflemek mi bilmem ama korku yok enazından. nasıl bir his olduğunu yaşayarak göreceğim.

    patrick, hoşbulduk. teşekkürler

    stubborn, insanlara kızamıyorum. herkesin doğruları aslında birilerinden gelme. kaynağı olan sebeplere kızmak hakkımız olabilir belki. ama dıştan çok iç önemli dediğin gibi. iyiyim.

    xcoach, off yine korkunç yüzünle yoldun saçımı başımı. aynı bıraktığım gibisin. heykelin orada ve peruklu. ara pride yaparız senin için sinirin azalacaksa.

    YanıtlaSil
  10. adsız, aslında kafam karışık değil. iyiyim işte. enazından çabalıyorum öyle kalmak için.

    sessiz izleyici, şuan hayatımda istediğim en son şey bi ilişkidir. o konuda az çok netim. ağlamak konusuna gelince evet kontrolü kaybettim biraz. sanırım utanmaktan çok yıllardır cesaret edemeyip yaptığım şeyden ötürü bi sinir boşalmasıydı. dostumun da "yazık adama" diye bana bakmadığına eminim.

    kimya hatun, vay.. ne hafıza. evet ta kendisi.

    YanıtlaSil
  11. xCoach o kadar sinirlenmis ki ayni yorumu iki kez gondermis :-P Tekrar yazmana cok sevindim. Patrick'in de dedigi gibi "Hos geldin tekrardan."

    YanıtlaSil
  12. yayık ayranı, hoşbulduk teşekkürler

    YanıtlaSil
  13. biseksüellik, eşcinselliğe göre out olma ve kabul görme bakımından nedense hep 1 adım önde gibi gelmiştir bana

    ağlamana takılma, o ortam onu gerektirdi ve boşaldın kim olsa aynısını yapardı emin ol, bir out sonrası yaşamadım öyle bir ânı ama benim de yaşamışlığım vardır öyle bir ânı ;) (kafiyeli oldu :P)

    YanıtlaSil
  14. 17 yaşım ve gayım .. geri mi dönmem gerek :((

    YanıtlaSil