anonim

sanal gerçekliği kendi hayatımın gerçekleri ile birleştirmekte zorlanıyorum. aslında zorlandığım konu anonim kalabilmek. biseksuel nicki ile blog yazmaya başladığım zaman amacım bu kadarı değildi. içimdeki bazı şeyleri yazacak, şanslıysam benim gibi insanlara denk gelip onların hikayesini dinleyecektim.ama herşey sanal kalacaktı.

çok da böyle gelişmedi olaylar, onlarca harika insan tanıdım, onların hayatlarını üztülerini sevinçlerini merak eder oldum.birçok samimi tanışma teklifini reddettim.bu onlardan çok benim canımı sıktı. gerçek hayatta belki hiç denk gelemeyeceğim ama hayatımdaki birçok insandan daha fazla konuşacağımız şey olan insanları hayatıma almamak üzdü haliyle.

tek tesellim kimsenin hayatında bir bir etkim olmayışı idi. anonim olmak ve anonim kalmaktı.fakat şimdi durum biraz farklı. sanal arkadaşım ile oluşan etkileşim beni de onu da çepeçevre sardı. birkaç gündür iletişim sıfır noktasına inince onu özlediğmi farkettim. hala birini çok severken ve farklı bir dönemden geçiyorken kafamın bulanması karışması normal belki ama heran herşeye evet diyebilecekmiş gibi olmak korkutuyor beni. hatta geçen gün yurtdışı tatil teklifine evet diyecek gibi oldum bile. hayatımda çok az kez böyle irade sorunu yaşadım.

ne yapacağımı daha doğrusu neler olacağını bilmiyorum. aklım evlenip nasipse baba olup sakin bir hayatı isterken bu olanlar beni düşündürüyor.

biraz oluruna bırakmak lazım sanırım. öyle yapıyorum aslında farkında olmadan.