22 Eylül 2013 Pazar

evlen baskısı

kuzenim evleniyor. daha 24 yaşında bile değil. benden 10 yaş küçük birinin evlenmesinin annemde ciddi rahatsızlık yaratmış olacak ki, çılgınca söylenip duruyor. babam da yıllardan sonra ilk kez "evlensen sen de artık" dedi. keşke önce kendimi sonra da onu mutlu edebilsem. sevdiğim evlenmeyi düşündüğüm biri var diyebilsem. 

ama bu o kadar zor ki. hele belirli bir yaştan sonra çok çok daha zor. ne sen "tamam bu" diyebiliyorsun, ne de insanlar senin hakkında eskisi kadar anlayışlı. en ufak bir tereddütte başlamadan biten ilişkilerden öteye geçmiyor teşebbüslerim. 

evliliği geçtim, tamamen aklımı ruhumu adayabileceğim birinin (kadın ya da erkek) hayatımda olmaması daha acı. bi de artık tarih tekerrür ediyor sanırım. durup durup başa dönüyorum sanki. belki aylar önce biraz cesur olup çekip gitmeliydim buralardan. çok uzaklara. bişeylerin değişeceğine emindim. iyi ya da kötü, bişekilde değişecekti hayatım. kalıp mevcut düzeni korumak istediğim için devam ediyor hep bunlar. iyi bi değişim olmasını beklemek de çözüm değil. bişeyin olduğu yok. yaşlanmam ve saçlarımın giderek beyazlaşması dışında değişen bir şey yok. belki fiziksel olarak görüntümden pek bişey kaybetmiyorum ama içimde bişeylerin azaldığını hissediyorum.

ne yapacağını bilmemek hepsinden kötü.

8 yorum:

  1. Yaş arttıkça insanın içindeki ağaç da dallanıp budaklanıyor ve ister istemez önceden bakmadığın ya da önemsemediğin noktalara temas ediyor ister istemez. Hak veriyorum sana bu konuda, ancak ukalalık addetmezsen, yapabiliyorsan içindeki ham yeşilliklere sığınıp detayları görmeksizin bir kalbin kapısını çalmayı deneyebilirsin.

    YanıtlaSil
  2. gitmek değilki çözüm.. giderken beynindeki düşünceleri bırakmıyorsun onlar kalıyor ben 4 sene önce gittim.. ama şuan hayatımda dejavu var.. keşklere merak uyandırıyor sadece..

    YanıtlaSil
  3. huzur, güzel tarif etmişsin durumu. aslında istiyorum bazı detayları görmeden ama ne bileyim. kısmet sanırım.

    stubborn, tabii ki gitmek çözüm değil. ama değişiklik iyidir hani. keşke dediğim bir durum değil gidip gitmemek.

    YanıtlaSil
  4. Korkmamalısın değişmekten. Cesaretlen ve toparlan. Hadi Ali gidiyoruz de. Eminim ki başarabilirsin bunu. Neler atlattın sen. Daha iyiye gidecek her şey. Sadece buna inanmalısın. Kağıt kalem al ve yaz çiz planlar yap. (Yapabilirsin, başarabilirsin!)

    YanıtlaSil
  5. 20li yaşlarda bir kız olsam seninle evlenirdim. Zaten biraz olgunca erkeklerden hoşlandığımdan sorun olmazdı. Senin erkeklerden de hoşlanabiliyor olduğunu da hiç sorun etmez, yaralarına merhem olmaya çalışır, seni sen olduğun için sever ve hep yanında olurdum emin ol.

    Samimi söylüyorum. Bence böyle hisseden bir hanım kız bulman mümkün. Umudunu yitirme abim, ama o yalnızlık artmasın diye -hoşumuza gitmese de- hayatında bir bayana yer aç derim. Eskiden sevdin, sevildin, güzel anılar yaşadın, ama artık hayatın başka bir yönünü de kabullenip biriyle hayatını birleştirmek güzel olmaz mı?

    Senin için tüm kalbimle dua ediyor olacağım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir erkekle de evlenebilir, neden illa kız. Ben 34 yaşındayım benimle evlenir misin Ali?

      Sil
  6. Bu yalnızlık yok mu, insanı bitiriyor. Bir biseksüel neden hiç mutlu olamaz hayatta?

    YanıtlaSil
  7. bi adam, ben yetiştirilişten ve sonradan kişiliğime oturan sebeplerle ha deyip bişeye girişemiyorum. gitmek, kalmak ya da kalıp evlenmek. tamamen ruhumun gidişatına bıraktım. pişman olacağım bişey yapacak kadar rahat değil iç dünyam artık. belki bi 10 sene sonra anlarsın sende beni.

    murat, sağol :) 20lik kızlar için yaşlıyım sanırım. enazından 50yi geçince tekrar ilgi alanlarına girerim :)) umut bitmiyor tabii, evllik hep aklımda. ama kısmet. bekliyorum doğru bişeylere denk gelmeyi.

    adsız, yalnızlık zor. ama bi o kadar güzel. biseksüel neden mutsuz olmaz ile ilgili fikirlerimi bikaç kez yazmıştım. zaman geçtikçe geçmişteki tespitlerime daha çok katılıyorum.

    YanıtlaSil