daha da yalnız

neden bilmiyorum ama yılbaşı, doğum günü ya da sevgililer günü gibi özel günler yaklaşırken hayatımda kimse yoksa kendimi normal zamanlardan daha çok yalnız hissediyorum. üstelik sabahtan akşama kadar dışarı çıkıp nefes alacak kadar bi vaktim olmasa bile bu düşünce iki gündür yapıştı kafamın içine çıkmıyor.

hani aslında bi yandan da yalnız kalmaya çalışıyorum bikaç gündür. o akşam ki tartışmamız, söylediğim için biraz pişman olduğum itiraflarım, onu kovmam, o gece attığı mesajlar ve geçen akşam tekrar kapıya gelmesi ama benim yine konuşmak yerine bu defa kibarca geri çevirmem yeterince yordu beni. artık bitsin istiyorum bu olaylar. bittiyse, bitti demek istiyorum. biran evvel herşeyin eskisi gibi olmasını istiyorum, hem benim için hem de onun için. ilk defa böyle karmaşık bi olayın içinde ve kararsız olduğumu hissediyorum. bazen kaldıramayacak gibi oluyorum bu yaşadıklarımı.

bugün bi ara dosyaların arasından çıkarıp kafamı kendimi dışarı attım. geçen gün bende kalan arkadaş da sigara içmeye çıkmış, görmedim. ben öyle aval aval etrafa bakınırken gelip "iyi misin?" diye sordu. o sorana kadar kötü göründüğümün bile farkında değildim. sonra konuyu yılbaşına getirdi. yılbaşı için bi planım olup olmadığını sordu. "yok" desem beni davet edecek gibi sordu üstelik. neyse ki bu yılı da dostlarımla geçirmek üzere sözleştik. o gece felekten bi gece çalmak, hayatımdaki pürüzleri ve sıkıntıları 2011'de bırakmak istiyorum. umarım bi pürüz çıkmaz.