3 Nisan 2010 Cumartesi

anadolu kavağı

gizemli adamla buluştuk kadıköy'de. ne yapmak istediğini sordum. "şef sensin" dedi. beklediğim cevaptı bu. neyse konuşuyoruz son o garip buluşmamızdan sonra olup biten hakkında. bi yandan da tüm istanbul kendini dışarı mı atmış ne bu trafik diye söyleniyorum. önce niyetim şileye doğru yol almaktı ama baktım saatte pek uygun değilmiş, anadolu kavağına doğru sürdüm. o sırada radyo açtım. gizemli başladı şarkıya eşlik etmeye. ama sesi öyle böyle değil, pek bi güzelmiş. yolda bir yerde durmamı istedi, meğer öğlen namazını kılacakmış. tabi ben de namaz kıldığını öğrenmenin şokunu atıyorken üzerimden, o kıldı geldi namazını. sonra vardık anadolu kavağı'na. muhteşem temiz bi hava. manzara harika. yürüdük biraz, yordum biraz onu :) sonra yuşa tepesine geçtik. orada ben de abdest aldım, dua ettim bol bol. o çok daha fazla dua etti. bi ara dayanamayıp sarıldım elleri havada iken. ne biliim, çok hoşuma gitti o kadar garip bir hayata rağmen tanrıyla bu denli barışık oluşu. sonra ordan güzel bi balık lokantasına geçtik. balık sevmediğini öğrendim, zaten ben de öyle delisi değilimdir. balık lokantasında et yedik ikimizde :))

bu arada gizemli bana şems'i sordu. adamı ben de tanımıyorum aslında. daha resmini bile görmedim. yalnız o kadar düzeyli ki muhabbeti hani böyle bi talepte bulunamadım bile. işte sadece neyzen olduğunu, bu tür homoseksüel dünyalardan birini olmadığını falan söyledim. sadece gerçek dost gibi bişeyin eksikliğini hissediyor şeklinde düşündüğümü falan söyledim. imalı bir şekilde "peki" dedi. daha bu muhabbetin üstünden çok geçmemişti ki, ahmet aradı. izin isteyip konuştum. sanırım onun sesini bile duydu. telefonum bitince "ahmet mi?" diye sordu. biraz utanarak "evet" diyebildim. "çok şanslı biri" dedi, tek kelime etmedim. utancım ikiye katlandı. sonra saçma bi konu bulup havayı dağıttım. zaten çok geçmeden de onu aldığım yere vardık, indi. inerken bana "sana sarılmak isterdim" dedi. trafiğin ortasında arabadan çıktım, sıkıca sarıldım sanki uzaklara yolcu eder gibi. sonra eve geldim. hemen yolda sms atmış, "muhteşem gün için teşekkürler" diye. ben aslında bu yorumu annemlerden duymak istemiştim bu hafta, ama işte kime niyet kime kısmet dedikleri bu olsa gerek.

5 yorum:

  1. seninle birgün pişti olcaz ama nerde çok merak ediyorum.
    bizde ordaydık bugün ya!!!

    YanıtlaSil
  2. :) çok komik olurdu. arkamdan birinin "aliiiiiiiii" diye bağırışı, sonrada dönünce adayı ve genç annesini görünce "aha yakalandık" diye düşünüşüm. :)))

    YanıtlaSil
  3. sen bide bende ki sesi duysan:))

    YanıtlaSil
  4. :) ee sitene koy o zaman bi ara bi şarkı söyleyip. herkes duysun demi.

    YanıtlaSil
  5. o anlamda söylemedim:))
    sabah sabah güldürdün beni yine:)
    aliiii diye çığlık atışımı bi duysan dedim.çocuktan sonra biraz çırtlak olduda sesim:))

    YanıtlaSil