8 Ekim 2009 Perşembe

"sana çok özel bişi söyleyeceğim"

kaçgündür bahsedeceğim ama hep bi aksilik oluyor yazmayı unutuyorum şu "açılma" konusunu. açılma derken şu kürt açılımı falan anlaşılmasın, bir birseksüel ya da homoseksüelin çevresindeki birine hislerinden bahsetmesi olayı benim anlatmak istediğim.

kendimden bahsedeyim. henüz çevremdeki kimseye açılmış değilim, şuanda böyle bi ihtiyaçta hissetmiyorum. yani olmadı mı, oldu. evet, birileriyle paylaşmasam kafayı yiyeceğim durumlar ve dönemler oldu hayatımda. hatta bi dostumla otururken ve o dönem bu hislerimin varlığından acı çekerken dilime kadar gelmişti itiraf cümleleri, son anda geri çektim.

çok insanla yazıştım bu eşcinsel hislerini bir dostu yada ailesinden biriyle paylaşan. hep hayranlıkla dinledim hikayelerini. itiraf sonrası aile yada dostlarının onlara olan desteğini falan. çok azının negatif tepkilerle ve dışlanma ile karşılaştığını gördüm. ama benim gibi hislerini kimselere açmayıp hisleri bigün bişekilde ortaya çıkanların aldıkları tepkilerin daha kötü olduğunu gördüm aynı zamanda. bu nedenle bu hisleri insanın kendi içinde tek başına sorgulaması yerine çok ama çok güvendiği ve bunu duyduğunda anlayışla karşılayabilecek birine açması lazım belki de. bunun yanında da en ama en anlayışlı arkadaşın yada aile bireyinizin bile açıldığınızda size acıması ve sizi hasta gibi görüp tedaviniz için çabalamasına hazır olmakta lazım. ben en çok bu ihtimalden korktum. yani açılmak istediğim dostumun bana acıması, benim için psikolog ve psikiyatr görüşmeleri ayarlaması, beni bu illetten(!!!??!) kurtaracak şeyin evlilik olduğuna inanması ve bunun olması için bana çevresinden bana cazip gelecek kızlar bulması beni hep korkuttu. bu ihtimali göze alıp, onları kaybetmek istemediğimden kimseye açılmadım. zaten ben sadece bir kere bi psikiyatre gittim, herşeyi paylaştım belki bi çözüm üretir yada tavsiyede bulunur diye ama bişi değişmedi. kaldıki şimdi bu hislerimi açıklayıp kimseyi üzmeyede hakkım yok. özellikle aileme açılmam durumunda annem ve babamın kalp krizi geçirmesi hiçte uzak bi ihtimal değil. zaten bunu anlamalarını onlardan bekleyemem. hem aileme açılmam sonrası arkadaşlarıma açılmam sonrası olacak baskının enaz bi on katını üzerimde hissetmek istemem. yani bi yığın açıdan açılmamak ve bu derdi içinde paylaşmak bana göre yada benim şartlarımdaki birine göre en mantıklısı. tabi şartları başka olanlar başka şekilde davranabilir, saygı duyarım.

bu açılma, bilinme(enazından 3-5 dostu yada aile ferdi tarafından) ve bu hisleri gizlememe ihtiyacı eğer çok şiddetliyse bi psikologtan destek almak iyi olabilir, yada internette denk gelirse fırsat düşkünü olmayan iyi bi dinleyiciye anlatmakta faydalı olabilir bence. hatta bazı gay sitelerde bu açılma olayını nasıl yapacağınızla ilgili türlü yazılar var. ama sonuçta bu işin bi formülü yok sanırım. herkes kendi şartlarına göre ne yapması gerektiğine yine kendi karar veriyor zaten.

foto=flickr, a_brewley

10 yorum:

  1. bazen insan okadar çok şey paylaşıyor ki; başarılarını, kayıplarını, korkularını,mutluluklarını.. ve bu sadece bir ayrıntı olarak kalıyor.hatta daha önce neden söylemedin diye kızıyorlar.:D

    YanıtlaSil
  2. sonunda biri beni anladı, tanıştığım gay insanların aileme ve arkadaşlarıma bu konuda açılmam gerektiği konusunda baskı yapmalarından bıktım.

    cidden şu an üstümde birilerine açılamam gerektiği konusunda değilde o arkadaşlar yüzünden iğrenç bir baskı var.

    neyseki kolay kanan biri değilim, ve kimsenin gazına gelemem bu konuda.

    YanıtlaSil
  3. buna karar vericek olan insanın kendisidir. neden baskı yaparlar ki? açılmak için karşındaki insan çok önemli hem. herkes aynı şansa sahip olmayabiliyor. :/

    YanıtlaSil
  4. evet ama... :( sırf açılmak istemedim diye, beni duygularımdan emin olmamakla bile suçladılar resmen...

    YanıtlaSil
  5. ben resme takıldım :)))
    töbe töbe ama çok çiykinler yaaa:))
    allaha şükür beyaz ve ince dudaklıyım.lütfen polemik konusu olmasın bu düşümcemde! kaldı ki ben çok ırkçı bi insanım o yüzden gerek yok tartışmaya bu konularda fikrim sabittir!!
    açılıma gelince;bence ailenle paylaşmalısın bu durumunu onlardan saklamaya hakkın yok evet çok üzülcekler ama bilmeleri en hayırlısı

    YanıtlaSil
  6. minik, dışardan konuşmak kolay değil mi? her şekilde olması gerektiği şekilde hareket etseydik eğer senin de ırkçı biri olmaman gerekirdi, o zaman neymiş? aileye söylemek olması gerekse bile mantıklı olmadığından hiç gerek de yokmuş.

    bir kere ne diye sıkıntıya soksun ki anne-babasını? babama söylediğim anı düşünemiyorum, Allah muhafaza!! asla öyle bi durumla karşılaşmak istemem..

    onun dışında, bir şeyleri paylaşabileceğin birilerinin olması güzel aslında. bir de bu açıdan bakmak gerek.. yaklaşık 6-7senedir tanıdığım, çok yakınım olan birine geçenlerde açıldım. gayet anlayışla karşıladı ama mesela feci derece erkek kestiğimi farketmiş, söylemesem farketmeyecek yani. o açıdan ne kadar alakalı olur bilmiyorum ama hani birileriyle paylaşsan duygularını, yardım almak değil ama sadece paylaşmak, o zaman daha da rahatlayacağına inanıyorum. ilk zamanlar evet çok garip geliyor biriyle erkek muhabbeti yapmak ama insan zamanla alışıyor..:)

    belki ben küçüğüm diye çok daha rahatım bu konuda, bilmiyorum ama insan her yaşta paylaşabilecek birilerini bulur bence:)) sonuçta bir bakıma karşındaki de rahatlamış olur, öyle de düşünmek gerek;)

    YanıtlaSil
  7. paylaşmak bu kadar büyük bi ihtiyaçmı
    hem paylaşınca ne azalıyor.
    hayatında eğer biri yoksa, sadece acına bi başka göz şahit oluyor.

    bence en güzeli bunu sevdiği bir insana anlatabilmek. hem gizlenecek bir durum olmuyor. hemde güzel oluyor açıdan.

    yinede açılmak isteyenlere yada şartları buna müsaitlere saygı duyarım. ama şanslı bi azınlık olduklarını düşünüyorum bu kimselerin.

    YanıtlaSil
  8. anlatmamaktan yanayım şahsen -de senin umurunda mı:))-

    YanıtlaSil
  9. neden umrumda olmadığını düşündün.

    YanıtlaSil
  10. gizlitakipçin22 Kasım 2009 17:35

    senin gibi düşünüyorum. ailemdekiler kriz geçirebilir. ne dersek diyelim bu bir anormali. ve hasta muamelesi görürüz hemen tedaviye almaya kalkarlar.

    YanıtlaSil