4 Nisan 2010 Pazar

taşdelen'de piknik

muhteşem bigündü. güzel havadan istifade dışarı çıkacaktım, bizim mühendis kız iş değişim sürecinde olduğundan o da hava alır diye sormak için aradım pazar günü için erken bir saatte. onun olabilir yaklaşımdan sonra telefonda olay pikniğe döndü, derken anne babasınında olduğu bir piknik şeklini aldı. "onlara sormam gerek" diye benden müsade istedi. bi on dakika sonra aradı, tamam demişler.

spor giyinip geçtim yarım saat kadar sonra onlara, yukarı çıkmama gerek kalmadan indiler ellerinde malzemelerle. yola çıktık taşdelen'e doğru. amcabey yanıma oturdu, kız da arkada. işin garibi kızı ilk defa eşofmanlarla gördüm :) komikti. sevimliydi daha doğrusu. vardık açtılar tüm ekipmanı, çayımızı tüpümüzü koyduk. bi yandanda hayıflanıyorum niye top falan almadım diye. kahvaltıdan sonra dibimize bi aile geldi, onların çocuklarının topunu aldık bi ara oynadık. sonra biz oturduk biraz, amcayla teyze turladılar. o sıra biraz dertleşebildik durumları. yeni işindeki şartları falan. mutluydu bizim kız. daha ayrılmadan atmış eski işinden dolayı üzerindeki o ağır havayı. hoşuma gitti bu durum. 4 saat kadar kaldık orada, sonra döndük eve. ben biraz çamaşır, ütü, yemek derken bugünde bitti.

bu arada gizemli adamda aradı ben henüz eve varmışken. "gitmeden görüşebiliriz" dedi ama gerçekten hem yorgundum hemde yetişmesi gereken şeyler vardı. umarım kırılmamıştır. artık bi dahakine.

2 yorum:

  1. yazıların ne kadar samimi...
    günlük bloglarından pek hoşlanmam genelde...ama seninkine bayıldım...söylediğim gibi samimiyetin ve tarzın çok hoş...
    takipteyim;)

    YanıtlaSil