geçmişimle ilgili korkular

işyerinden bi bayan arkadaşı taksime götürme sözüm vardı. gittik bayram tatilinden istifade 3 gibi. neyse o kalabalık içine daldık istiklal'e. bikaç alması gereken şey vardı onları aldı. belli etmedim ama cidden geriliyorum bi kadını alışveriş yaparken beklerken. neyse işte galatasaray lisesini az geçmiştikki geçmişten biriyle karşılaştım. onur isimli daha önce bikaç kez birlikte olduğum ama öteye gidemediğimiz bi çocuk. tersi yöne yürüyordu o da. bakıştık, yanımdaki kızı görünce durup konuşmaktan çekindi. ama ben durdum konuştuk biraz. naber nasılsın nasıl gidiyor hayat gibicesinden. biseksüel olduğumu biliyodu,"kız arkadaşınmı" dedi. "yok, iş arkadaşım" dedim. tabii bizim kızda utandı falan :) kız az ilerledi utancından, arkadaşta beni yanındakine tanıştırdı. ispanya'dan gelmiş erkek arkadaşıymış. ben tabii tipten dolayı türk sanmıştım önce. selamlaştık tekrar iyi temennilerle ayrıldık. garip ama ürktüm bende onu yanımda arkadaşla gördüğüm ilk anda. ahmet geçmişimdeki şeyleri bilmiyor fazla. söylemeyede gerek yok. kafasına takılıp üzülsün istemiyorum ama bu tür durumlar onun yanında olursa kendini çok kötü hisseder. o öyle hissederse ben zaten kahrolurum. geçmişim korkutuyor beni biraz açıkçası..

(yazının gidişatında söylemeyi unuttum. bu çocuğu tanıdıktan sonra ne zaman "onursuz olmasın şarkısını" duysam aklıma o gelir. "onur"suz olmasın klişesi)

tarih=19 mayıs 2009

fotoğraf= tataryigit.googlepages.com