"gay hakem"

haberlerini bikaç gündür görmüştüm ama televizyona çıkınca dikkatimi çekti haber. "ibne hakem, gerçek oldu" manşetiyle espri mevzu yapılacak kadar ayağa düşürülen olayın başfaili halil ibrahim dinçdağ, ahmet çakar'ın yorumcu olduğu programa konuk olmuş geçen gün. isminin uzun halde yazılmasını ve yüzündeki mozaiğin kaldırılmasını istemiş. helal olsun ne diim. ayıp bişi yapıyor olmamasından değil bu cesareti. artık kaybedecek bişeyi kalmamış olmasından. aslında şuan kazandıklarının belki farkında değil ama ben ona göre çok daha kayıp içinde görüyorum kendimi. sonuçta herşeye rağmen ailesi ile yaşamakta. ama kimbilir o noktaya gelene kadar neler çekmiştir sevdiklerinden, çevresinden. yıllarca gizlediği hisleri yada dünyası, askerlik için rapor alması ile ortaya çıkmış. şuan çokzor günler yaşıyodur eminim. ama adam öyle iki laf etmişki programda gün boyu aklımdan çıkmadı sözleri, gidip ellerinden öpesim geldi yaw. "eşcinsellerin iç dünyalarını kendileri bilir ve kendileri anlarlar." demiş. bu cümlenin ne kadar derin olduğunu yıllarca kendini sahip olduğu anormal(anormal ne hakkaten???) hisler yüzünden sorgulayanlar bilir. "stüdyoya gelmeden bir gün önce yemek yerken anneme baktım. Ben annemi kaybedersem yaşayamam dedim" demiş ve ağlamış. ben satırları okurken ve gün icinde tekrarladıkça gözlerim doldu defalarca. dua ettim, tanrı ona tahammül edecek güç versin diye. yanlış insanların eline düşürmesin, hukuk mücadelesini kazansın, çok sevdiği mesleğine kavuştursun diye.

tarih=18 mayıs 2009

fotoğraf="11 men out" film afişi