ramazan ve oruç

yarın değil öbür gün ramazanmış. diyanet sorumlumuz ahmet bey'den öğrendim bugün. :)
bu demektirki bana yol göründü. çünkü annem üniversite yıllarımdan beri ramazan'ın ilk haftasonları beni yemekte görmek ister hep. askerlik zamanı dışında hiç istisnai bi durum oluşmadı bugüne kadar. yani ben bu haftasonu kesin bursa'ya gidiyorum. annemi söyletmeden planımı yapayım önceden. hem çok uzaklardan blogu okuyan bi hemşerime sözüm var, gidip pideli köfte de yiyicem.

bu sene oruç tutabilirmiyim bilmiyorum ama enazından bu cumartesi ve pazar günleri oruçluyum. annem normalde tutmadığımı bilse hem kızar söylenir, hemde bayram harçlığımı keser.

ankara cephesinde ise durum tam tersiymiş anlattığına göre. ahmet son yıllarda tam 30 gün oruç tutuyor ama ailesi bu konuda daha esnek. evin çoğu tutmuyor, tutanda arada tutuyormuş. aslında ahmet annemin oğlu olsa baştacı olurdu, bende onların oğulları olsam yalan oruç konusunda yalan söylemek zorunda kalmazdım.

oruçla ibadetle ramazanla dalga geçiyorum gibi anlaşılmasın. oruç tutamasamda seviyorum ramazan atmosferini aslında. bazı ramazan akşamları sultanahmet'e geçip kalabalığa karışıyorum. aynı anda aynı tanrıya dua ederek aç kalmış insanların aynı işaretle karınlarını doyuruşlarını seyrediyorum. bu çok mistik ve güzel. çok etkileyici..

foto=deviantart, jerishoots