15 Temmuz 2009 Çarşamba

deja-vu

demin eski blogtan yazıyı paylaştım ama sebep bugün öğle yemekte aynı şeyi tekrar yaşamam. sanki dejavu.

bu seferki ekip bayanlardan oluşuyordu. garip ama konu bi şekilde eşcinselliğe geldi. işte birinin okuldan arkadaşı bişekilde gay olduğunu açıklamış birine. tabi haber feysbuk üzerinden buna kadar ulaşmış. buda açmış çocuğun resimlerine bakmış profilinden. bi erkekle yanyana resimler. muhabbet, adamın eşcinselliğini itiraf etmesinden çok nasıl eşcinsel olabildiğiydi. adam tam bi kroymuş. kıl yumağı maço bi tipmiş. arkadaş hayret edip duruyor diğer iki bayan arkadaşa anlatırken. onlara katılmamı, gülmemi bekliyorlar ama ben dinliyorum tepkisiz. benim ex kız arkadaşımı tanıdıkları için bana çamur atmadılar ama "artık erkeklerede güven olmuyor" demeleri acaip gerdi beni. bian "biseksüelim ulan" diye bağırasım geldi masada. sonrada o duvara çarpmış gibi matlaşacak suratlarını görmek. ama iradeliyim sustum. gülmedim bu sefer yorumda yapmadım. kafalarındaki gay tanımı saklı kalsın, ben değiştirmekle uğrasamam. değiştirememde o kalıpları.

hepimiz öyle değilmiyiz. kalıplarımız var. dinci, laik, çağdaş, yobaz, köylü, modern, kro, entel, kokana, süslü, bakımlı, zarif, kaba-saba, duygusal, mantıklı, feminen, maskülen, doğulu, batılı vb.

bunlardan birine sokmazsak insanları ölürüz. herkesi bi birey olarak algılamak onun diğer tüm insanlardan farklı olabileceğini düşünmek bu kadarmı zor.

fotoğraf=photobucket,navigate53

1 yorum:

  1. bende insanların kategorize edilmesine karşııym, haklısın. eskiden seni takip ederdim. blog alemine geri dönmene sevindim. arada eski blogdaki yazıları eklemen de iyi oluyor;)

    YanıtlaSil