tekrar nefes almaya başladım. ama akşam çok kötü oldum. her gidişinde böyle oluyorum. herşeye alıştımda bi bu gitmelerine alışamadım.spora gittim rahatlatır diye ordan geldim haftalık temizlik falan derken yine evde yalnız olduğumu farkettim. makinanın başına oturdum. niyeyse ilk bloggerı açtım. sanırım bu blog beni biraz rahatlatıyor. yani öyle internette girip gezdiğim bişide yok, ee oyun oynamayı falanda sevmiyorum. yazmak içimi hafifletiyor. yada milletin hikayesini okumakta güzel. takip ettiğim bloglarda beni aratmayacak heyecanda olaylara şahit oluyorum :) vakit geçiyor bir şekilde.
fotoğraf= flickr, shadowplay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder