mutluluk gözyaşı

aradı beni. ama epey geç aradı, ancak müsait olmuş. ben arada kafayı yedim tabi arar aramaz ariimmi diye diye. nasılsın-iyimisin faslından sonra sustuk bi ara. bekliyoruz hangimiz açılacak diye. "şeyyy" dedim. "neyy" dedi. "şeyyy" dedim gene. "ya söyle ne söyleyeceksen" diye sinirlendi. "seni özledim" dedim. sustu, derin bi nefes çekti. "sen?" diye sordum, "ben senden hoşlandım" dedi. sessizce "bende" dedim. güldü bu sefer. yine sustuk. yine ben bozdum sessizliği. "keşke burda olsaydın, yanımda, valla sadece otursaydın yanımda yeterdi". cevap vermedi. nefes bile almıyordu sanki. 20 sn kadar sustuk bu sefer. "neyse, yarın yogun olacak uyuyalım" diye lafı geçiştirdim ve duygusal havayı dağıtmaya çalıştım. "ne olur üzme kendini hiçbişi için. ben senin yanındayım. şimdi güzel şeyler düşünerek uyu" dedi bana, sonra kapattı. apışıp kaldım öyle. gözlerim doldu. bikaç damla yaş süzüldü yanağıma. aylardır ilk defa ağladım. mutluluktan..... .. .. .

tarih= 30 mart 2009